پیری پوست باعث ایجاد چین و چروک، ،  تغییر در رنگدانه پوست , افتادگی  , شل شدن  و در نتیجه کاهش استحکام  و الاستیسیته  پوست می شود. PRP می‌تواند باعث بازسازی ماتریکس خارج سلولی (ECM) شود. این امر بیان متالوپروتئینازهای ماتریکس را برای حذف اجزای ECM آسیب دیده افزایش می دهد و تکثیر فیبروبلاست پوستی و سنتز کلاژن را تحریک می کند. با این حال، جوانسازی پوست با واسطه PRP وابسته به دوزمورد استفاده  نیست. اخیراً گزارش شده است که پی  آر پی با غلظت  5% تولید پپتید پروکلاژن نوع I را قوی‌تر از  پی آر پی با غلظت  % 10 القا می‌کند. پی آر پی سبب افزایش فیبر کلاژن در درم می شود. محققین دریافته اند که PRP سطح کلاژن پوستی را نه تنها از طریق تزریق  فاکتورهای رشدی آزاد شده از پلاکت  افزایش می دهد بلکه از طریق تکنیک میکرونیدلینگ  به همراه پی آر پی  چه به صورت موضعی نیز اثر بخشی بالایی دارد. استفاده از PRP یک روش ایمن و موثر، برای جوانسازی پوست صورت می باشد .  پزشک متخصص پوست  با توجه به نوع پوست  فرد – سن  و میزان نیاز پوست فرد به متد تزریق پی آر پی ,تعداد و فواصل بین جلسات پی آر پی را تعیین می نماید.